Dwang en seksualiteit

Is het vaker zo dat het lichaam seksueel geprikkeld raakt door angst en frustraties? Is het inmiddels echt een seksuele fantasie van mij als ik bijv mijn man heel lelijk maak in mijn hoofd (vlak voor mijn orgasme) of kunt u anders aan mij uitleggen wat dat is? Heeft u tips voor mij hoe ik hier enigszins vanaf kom?

Ik zit op seksueel vlak nogal vast. Durf me niet meer echt te geven omdat ik vaak last heb gehad van dwang. Ik kan door frustraties opwinding voelen (ook als ik bijv mijn sleutels kwijt ben) heb ik altijd al last van gehad. Als kind voelde ik heel jong al prikkelingen in mijn kruis als ik boos, jaloers etc was. Dwanggedachten had ik als kind ook vaak. Op een gegeven moment zijn deze dwanggedachten samen gevallen met sexuele prikkels en daarvan schrok ik. Toen mijn zusje op haar 7de seksueel misbruikt is door een jongen uit ons dorp was ik erg bang. Bang dat hij ons zou vermoorden etc. Ook dacht ik na over het misbruik en ik voelde door alle emotie angst en deze gedachten weer sexuele prikkels waardoor ik ging geloven dat ik slecht was. Ik was 10 jaar toen zij misbruikt werd. Vanaf toen werd het veel erger allemaal. Ik zat helemaal in de knoop maar wist niet wat ik er mee moest. Ik dacht dat ik net zo slecht was als deze jongen. Toen ik op mijn 16de een vriend kreeg wou hij al snel meer dan ik wilde ( voelen zoenen) en ik liet het maar gebeuren. Ik vond hem niet aantrekkelijk. Eigenlijk vond ik hem lelijk. Soms was het leuk tussen ons soms ook niet. Ik voelde diep van binnen heel goed dat ik niet echt van hem hield maar was bang om alleen te zijn. Als we sex hadden drongen zich soms gedachten aan me op waarvan ik een orgasme kreeg. Dat ging over kindermisbruik. Ik werd er heel erg bang van. Dacht wederom slecht te zijn. Ik ging kinderen soms ontwijken. Maar het ging verder. In de loop der jaren ( ik ben 9 jaar bij hem geweest) werd ik steeds banger om lelijke dingen te zien van mijn toenmalige vriend want ik merkte dat ik daar niet mee om kon gaan. Tijdens het vrijen zag ik soms iets wat ik niet mooi vond. Dat frustreerde me dan en het beangstigde mij. Door deze frustratie en angst kreeg ik seksuele prikkels en kreeg dan bijv. een orgasme door de gedachte ” hij is lelijk “. Het ging dan heel gemakkelijk om een orgasme te krijgen. Nu tientallen jaren later heb ik het soms ook (als ik bijv niet helemaal in de stemming ben en toch vrij met mijn huidige man) fantasieën over lelijkheid kunnen zich dan aan me opdringen. Of als het me bijv niet lukt om tot een hoogtepunt te komen, want door die rotgedachten lukt het wel. Het is dan een heel gevecht. Ik wil het niet denken maar kan me er niet tegen verzetten Als ik dan bijv niet gemakkelijk tot een orgasme kom merk ik dat als ik daar aan denk het wel lukt. Want door frustratie kan ik heel gemakkelijk een hoogtepunt krijgen. Ben ook bij mijn huidige man gespitst op zijn uiterlijk. Ik kan er niet tegen als ik telkens iets zie wat ik niet mooi vind. Ik ben er soms totaal op gefocust en soms word ik er lichamelijk opgewonden van doordat het me enorm frustreert. Ik weet diep van binnen heel goed dat ik opgewonden word van de angst en de frustratie. Ik merk de laatste tijd dat ik me niet echt meer open kan stellen voor intimiteit met mijn man. Je weet immers maar nooit wat er nu weer gaat gebeuren. En dan is intimiteit ook nog een graadmeter voor mij in de relatie. Minder dan vroeger gelukkig maar nog steeds belangrijk. Ik heb ook heel lang last gehad (nog steeds wel wat) van r-ocd. Bij mij is ADHD vastgesteld met daarbij OCD. Verder lijkt het of ik een lichte vorm heb van gille de la tourette. Ook dat is vast gesteld. Het laatste omdat ik het echt soms lichamelijk heel sterk voel dat ik bijv mijn navel aan moet raken (doe ik nu dus ook want ik voel dat heel sterk echt in mijn navel). Ik maak ook vaak geluidjes met mijn keel. Mijn man is helemaal op de hoogte en kan het heel goed relativeren voor mij. Hij kan er God zij dank goed mee omgaan. Mijn vragen aan u zijn: Ben ik raar? Is het vaker zo dat het lichaam seksueel geprikkeld raakt door angst en frustraties? Is het inmiddels echt een seksuele fantasie van mij als ik bijv mijn man heel lelijk maak in mijn hoofd (vlak voor mijn orgasme) of kunt u anders aan mij uitleggen wat dat is? Heeft u tips voor mij hoe ik hier enigszins vanaf kom? Is het erg om me soms over te geven aan die gekke frustraties en kan ik het orgasme dan toelaten of kan ik beter stoppen? Ik word hier zo verdrietig van.