OCDnet lunchwebinar: Exposure voor OCD – implementeren en optimaliseren

Ongeveer een halve eeuw geleden toonde onderzoek aan dat exposure een effectieve behandeling is voor angststoornissen, obsessieve-compulsieve stoornissen en posttraumatische stressstoornis. Belangrijke klinische onderzoekers zoals Rachman, Marks en later Emmelkamp in Nederland speelden hierbij een cruciale rol. In de recent verschenen multidisciplinaire richtlijn voor angststoornissen en dwangstoornissen wordt exposure dan ook genoemd als de behandeling van eerste keuze. Toch blijkt de implementatie van exposurebehandelingen in de praktijk matig. Hoe komt dit? Wat blijkt: 1) exposure heeft geen hoger uitvalpercentage dan andere vormen van psychotherapie; 2) patiënten vinden exposure acceptabel; 3) exposure vormt een uitdaging voor de therapeut. Het uitvoeren van exposure roept een emotionele reactie op bij de patiënt, wat vervolgens voor distress bij de therapeut kan zorgen. Dit lijkt van invloed te zijn op de verspreiding en toepassing van exposuretherapie, waardoor deze minder optimaal wordt uitgevoerd.

Doelen: Inzicht krijgen in de effectiviteit van exposure. Kennis opdoen over de barrieres bij de implementatie van exposure. Meer inzicht krijgen in het optimaliseren van exposure behandelingen.