Skip to main content

Prognose OCD

Prognose OCD

Vraag

Sinds een jaar lijd ik aan OCD, vooral mentale dwang. Therapie en medicatie helpen, maar ik ben bezorgd over de prognose. Is OCD chronisch en hoe erg is het vergeleken met andere psychische aandoeningen? En is het vergelijkbaar met angststoornissen? Ik zoek duidelijkheid temidden van tegenstrijdige informatie op internet.

Sinds een jaar weet ik dat ik lijd aan OCD. Ik denk al heel mijn leven maar na de geboorte van mijn zoontje is het erger geworden. Ik had er tot die tijd niet zoveel last van. Af en toe een slechte periode. Nu heb ik eigenlijk vooral last van mentale dwang (intrusies). Op dit moment gebruik ik clomipramine en volg ik act therapie. Ik merk dat ik me maar zorgen blijf maken over de prognose voor OCD. Ik vind de informatie op internet zo tegenstrijdig en beangstigend. Sommige mensen zeggen ervan af te zijn en sommigen mensen hebben er hun hele leven last van. Zo lees ik regelmatig (ook op websites waar informatie op staat die wetenschappelijk onderbouwd is) dat OCD een chronische stoornis is met weinig perspectief op genezing. Niet echt bemoedigend. Ik ben erg benieuwd naar het volgende: – is OCD wel of geen chronische stoornis is waar je de rest van je leven last van hebt? En wat wordt er dan bedoelt met chronisch? Altijd heftig aanwezig of, terugkerend, soms last van ocd? Ziet u in de praktijk cliënten die wel kunnen genieten van het leven, ondanks hun OCD? – Is OCD net zo erg als bijvoorbeeld schizofrenie/psychoses? Of te vergelijken met bijvoorbeeld een angststoornis, wat ook naar is, maar toch minder heftig is. Ik merk dat ik behoefte heb om de OCD diagnose te plaatsen. Is het een zeer ernstige psychiatrische aandoening of valt het meer in de categorie angststoornis? Wat natuurlijk ook naar is maar voor mijn geval beter mee te leven valt (omdat ik ook veel mensen ken met een angststoornis die een normaal leven lijden). De informatie die ik lees over OCD is op iedere website verschillend. Soms heb ik het idee ”o het valt wel mee dus” en op andere sites lees ik woorden als ‘invaliderend, chronisch,complex etc.etc”. Daarom vind ik het heel moeilijk om in te schatten hoe erg deze stoornis nou is. Daarbij ben ik al 34, en tot deze tijd nooit heel veel last gehad van mijn dwangstoornis, eigenlijk pas sinds het een naam heeft is het gaan spoken in mijn hoofd. Ik hoop dat u het niet erg vindt dat ik een berichtje stuur

Antwoord

Ton van Balkom, Psychiater

Hieronder staan mijn reactie op je vragen. Voor de duidelijkheid heb ik je vragen erbij gekopieerd.

Sinds een jaar weet ik dat ik lijdt aan OCD. Ik denk al heel mijn leven, maar na de geboorte van mijn zoontje is het erger geworden. Ik had er tot die tijd niet zoveel last van. Af en toe een slechte periode. Nu heb ik eigenlijk vooral last van mentale dwang (intrusies). Op dit moment gebruik ik clomipramine en volg ik act therapie.
Ik merk dat ik me maar zorgen blijf maken over de prognose voor OCD. Ik vind de informatie op internet zo tegenstrijdig en beangstigend. Sommige mensen zeggen er vanaf te zijn en sommigen hebben er hun hele leven last van. Zo lees ik regelmatig (ook op websites waar informatie op staat die wetenschappelijk onderbouwd is) dat OCD een chronische stoornis is met weinig perspectief op genezing. Niet echt bemoedigend.

  • Ik ben erg benieuwd naar het volgende:
    Is OCD jou wel of geen chronische stoornis is waar je de rest van je leven last van hebt? En wat wordt er dan bedoeld met chronisch? Altijd heftig aanwezig of er, terugkerend, soms last van ocd? Ziet u in de praktijk cliënten die wel kunnen genieten van het leven, ondanks hun OCD?
    OCD is inderdaad een chronische aandoening, maar dat betekent niet dat de prognose slecht is. De meeste mensen die OCD hebben gehad, blijven hun leven gevoelig om bij stress en spanning met angst en dwang te reageren. Door behandeling, met middelen als clomipramine en met cognitieve gedragstherapie, kunnen de klachten van OCD sterk afnemen, soms tot onder het uur per dag. Formeel bestaat er dan geen OCD meer. Dat gebeurt bij ongeveer 50% van de mensen. De andere helft kan goed leren omgaan met OCD klachten.
  • Is OCD net zo erg als bijvoorbeeld schizofrenie/psychoses? Of te vergelijken met bijvoorbeeld een angststoornis wat ook naar is, maar toch minder heftig is.
    OCD is minder ernstig als een stoornis als schizofrenie. Bij schizofrenie kan iemand bijna geen maatschappelijke rollen meer vervullen: denk aan werk, taken in het huis, zoals die van vader of moeder en taken bij hobby’s uitvoeren, sporten en lid zijn van clubs. Bij OCD en angststoornissen kunnen vaak meerdere rollen en taken wel worden uitgevoerd, soms met veel angst of moeite.
  • Ik merk dat ik behoefte heb om de OCD diagnose te plaatsen. Is het een zeer ernstige psychiatrische aandoening of valt het meer in de categorie angststoornis? Wat natuurlijk ook naar is maar voor mijn geval beter mee te leven valt (omdat ik ook veel mensen ken met een angststoornis die een normaal leven leiden).
    De informatie die ik lees over OCD zijn op iedere website verschillend. Soms heb ik het idee ”o het valt wel mee dus” en op andere sites lees ik woorden als “invaliderend, chronisch, complex etc.etc”. Daarom vind ik het heel moeilijk om in te schatten hoe erg deze stoornis nou is.
    OCD is dus een chronische aandoening, die bij de meeste mensen goedaardig verloopt. Als de klachten sterk verbeterd zijn door bijvoorbeeld behandeling, blijft de gevoeligheid om met angst en dwang te reageren, bestaan. Bij een klein deel van de mensen zijn de klachten moeilijk te behandelen en verhinderen ze dat iemand zijn rollen en taken in het geheel niet meer kan uitvoeren. Als je actief blijft en de angst en dwang tegen gaat, is de kans hierop niet erg groot.
  • Daarbij ben ik al 34, en tot deze tijd heb ik nooit heel veel last gehad van mijn dwangstoornis, eigenlijk pas sinds het een naam heeft is het gaan spoken in mijn hoofd..
    Soms is het voor mensen fijn als ze horen aan welke aandoening ze lijden, omdat het ze een verklaring geeft waarom ze doen zoals ze doen. Er zijn echter ook mensen bij wie zo’n ‘label’, ‘etiket’ of ‘diagnose’ ze niet helpt: integendeel: het zorgt er eigenlijk alleen maar voor dat de klachten erger worden en dat iemand gaat piekeren over het hebben van een aandoening, bij jou OCD. Probeer je over het label OCD heen te zetten en probeer met deze klachten te leven, te genieten en je aandacht op dingen te richten die veel belangrijker zijn dan het label zelf. Laat je niet leiden door je angsten en ga zo min mogelijk vermijden. Blijf actief en, als dat kan, aan het werk. Je zult dan zien dat OCD naar de achtergrond zal gaan.

Ik hoop dat u het niet erg vindt dat ik een berichtje stuur.

Nee, dat is niet erg. Heel veel sterkte, Ik hoop dat het goed met je blijft gaan.