Verliefd op broer?
Verliefd op broer?
Vraag
Ik heb soms twijfels of ik verliefd ben, bijvoorbeeld op mijn broer. Is dit een vorm van dwang?
Ik werk sinds een aantal maanden als trainee psycholoog in een psychologiepraktijk, waar ook cliënten met OCD worden behandeld. Ik vermoed dat ongeveer 2 jaar geleden de angst in mij is gekropen dat ik verliefd op mijn broer zou kunnen zijn (al eerder werd ik heel zenuwachtig van verliefde broer en zus in Game of Thrones of toen het werd besproken bij het vak Seksuologie). In een periode was ik me er bewust van dat het een dwanggedachte was, constant ging mijn gedachte naar dat gene wat ik niet wilde denken en het werd alleen maar erger. Het is een tijdje weg geweest, maar toen ik een jaar geleden aan iemand vertelde dat ik daar bang voor ben geweest kwam het weer terug. Ik ging weer twijfelen of het misschien waar was en wist niet meer wat echt was of wat een gedachte was. Dit aan mijn broer vertellen was destijds een enorme stap en opluchting. Inmiddels komt het gevoel van onrust en gedachten aan gedachten die ik niet wil hebben weer dagelijks door mijn hoofd en ik merk op dat het nu vooral een angst in mijn lichaam is ipv specifieke gedachten. Misschien 3 of 4 keer op een dag komt het voorbij, en de onrust verdwijnt weer na ongeveer een minuut. Gelukkig word ik er niet mee bestookt als ik aan het werk ben, in een activiteit zit of in contact met andere ben (behalve als ik met mijn broer ben, die ik altijd graag zag en waar ik nu af en toe tegenop kijk). Ik twijfel of ik hulp moet zoeken. Laatst dacht ik: ik hoop niet dat ik bang word van het idee seks met kinderen te hebben (IEHH die zin maakt me al onrustig!) en ja hoor, sinds die gedachte komt dit ook eens in de dag op een vage manier door mijn hoofd. Het lijkt me fijn een professioneel iemand te spreken die mij gerust kan stellen, want dat lukt mijzelf maar af en toe; ik weet dat het maar gedachten zijn, dat ik ze als een wolk kan weg zien drijven, dat het niet echt een impuls is en dat ik er nooit naar zou handelen. Toch lijk ik daar nog niet 100% van overtuigd… Gezien mijn angst en angstgedachten niet mijn gehele leven in beslag nemen en ik nog wel kan genieten van dingen twijfel ik of ik hulp zal zoeken. Raad u aan om naar de huisarts en eventueel psycholoog te gaan? of zal het boek: ‘duiveltje van de geest’ mij van mijn angst af kunnen helpen/ helpen mijn angst kunnen accepteren?
Antwoord
Dank voor je vraag aan OCDnet. Wat je beschrijft past inderdaad precies bij OCD. Je hebt last van bepaalde intrusies c.q. nare gedachten over verliefd kunnen zijn op je broer of iets met kinderen willen, deze gedachte geeft onrust en dit kan vervolgens leiden tot eindeloos wikken en wegen (is het nu wel of niet zo), checken op lichamelijke (seksuele) sensaties, et cetera. Zo te lezen ga je er al wel goed mee om, door het proberen te zien als maar een dwanggedachte en het te laten. Hierdoor kan de onrust weer snel zakken. Je twijfel of het wel OCD is of toch een reële gedachte/wens is in feite de kern van OCD: twijfelen aan je gedachten, impulsen of handelen (in het geval van controledwang). Deze twijfel wordt als aangrijpingspunt genomen in een relatief nieuwe behandeling, IBA genoemd (Inference Based Approach). Hierover valt wat te lezen op www.nedkad.nl/nieuws. Dit betekent, dat je je twijfel kunt zien als onderdeel van de OCD. Anders gezegd, het feit dat je twijfelt geeft al aan dat het OCD is (hoe vreemd dat ook mag klinken). Je vraag naar behandeling kan ik als volgt beantwoorden. Als eerste stap zou je het boek ‘Duiveltje van de geest’ of een soortgelijk boek kunnen lezen. Mocht dat nog niet voldoende helpen, dan kun je via de ADF-stichting op zoek naar een behandelaar die specifiek bekend is met de behandeling van dwangstoornissen.