Wat is dat gevoel van “moeten weten”?
Wat is dat gevoel van “moeten weten”?
Vraag
Ik heb hier eerder een bericht geschreven en heb al van jongs af aan al last van agressieve dwanggedachten en/of handelingen. Ook therapie jaren gehad en nu slik ik al lange tijd SSRI. Algemeen heb ik de klachten onder controle maar af en toe is er even weer een terugval. Na een lange tijd geen last te hebben gehad van mijn dwang die meestal wel over seksuele onderwerpen gaat, zag ik gisteren een documentaire over mensen die dierenporno bezitten of verspreiden en ze hadden het erover dat er gewoon openbaar op internet over gesproken werd door mensen die daar interesse in hebben.
Ruim 20 jaar geleden had ik daar wel eens naar gekeken waar ik niet trots op ben en nu zeker van walg. Maar nu triggerde en bij mij wel een soort van dwang controle om te moeten weten of dat inderdaad tegenwoordig nog zo makkelijk te vinden is op internet en wil daar duidelijk bij zeggen niet uit plezier!! Helaas is het inderdaad gewoon te vinden via google maar ik moest het weten. Het is het onrustige gevoel dat ik het moet weten en kan heel moeilijk de vinger opleggen waarom ik het moet controleren. Moeilijk uit te leggen. Het maakt mij angstig en depressief op dit moment. Hopelijk zakt het weer zoals het altijd wel doet.
Antwoord
Wat je beschrijft is wat in het Frans L’appèl du vide wordt genoemd. De aantrekkingskracht van de leegte, van de afgrond. Als je op een grote hoogte staat dat dan de gedachte aan de leegte inspringen bij je opkomt. Ik had dat vroeger met het vriesvakje van de koelkast. Dat je juist even dat moet aanraken met een vochtige vinger, die dan vastvriest. Net op tijd weer lostrekken natuurlijk.
Of een man die had gehoord dat drukken op het beeldscherm beschadigend kon zijn en het dan toch even moest proberen. Gelukkig gaat het om niet erg schadelijke dingen. Zo moet je het moeten opzoeken of dierenporno zo makkelijk te vinden is op internet ook beschouwen. Het is daarbovenop ook een soort nieuwsgierigheid. Ik moet het weten. Nu we het erover hebben krijg ik al de neiging toch even te kijken. Die kan ik gelukkig beheersen, maar jou lukte dat even niet omdat het bij jou sterker is. Het is dwang. Het heeft niks et jou als persoon te maken. Zie het als stoorzender, niet je eigen muziek. En laat het los. Dat mag echt.