Skip to main content

Vragen categorie: Behandeling

Hoe verder na terugval?

Geschreven door katrien@nedkad.nl op .

Als jong volwassene in augustus 2009 tot en met maart 2010 opgenomen geweest in een kliniek voor een invaliderende dwangstoornis (controle dwang, tel dwang en smetvrees). Na jaren goed mijn leven te kunnen oppakken, een bedrijf te hebben opgebouwd, nu sinds de corona tijd weer een enorme last van mijn dwangstoornis. Door middel van de exposure therapie kan ik rationeel enorm goed snappen hoe ik mijn problemen kan verminderen maar door het enorme spanningsniveau en gevoel in mijn lijf lukt het mij niet uit de cirkel van mijn dwang en mijn angsten en dwang gedachtes te komen. Ik slik al 16 jaar lexapro antidepressiva maar er is echter nooit gekeken of dit het goede medicijn was voor mij. Ik zou graag van u willen weten hoe ik mijn spannings niveau zou kunnen verminderen zodat ik weer opgewassen ben tegen de dagelijkse uitdagingen en exposures en zou ook graag willen weten of er iemand is die zou kunnen kijken naar mijn medicatie en of er een beter middel is dat mij helpt met mijn problemathiek. Er is nooit gekeken naar de werking van lexapro op mij als persoon. Dit medicijn heb ik zelf gekozen aan de hand van de minste bijwerken die stonden beschreven. Ik hoop enorm van u te horen.

Constant dwang in mijn hoofd

Geschreven door katrien@nedkad.nl op .

Ik heb al vanaf jongs af aan OCD maar is pas op latere leeftijd echt ernstig geworden. In 2017 ben ik succesvol behandeld bij de Overwaal in Nijmegen maar helaas sinds vorig is de dwang teruggekomen door stressvolle gebeurtenissen op het thuisfront.

Afgelopen november heb ik opnieuw therapie gevolgd en medicatie (citalopram 30mg) opgebouwd maar helaas blijft de dwang nu aanwezig. Het is zelf zo erg dat ik bijna elke minuut van de dag gestoord wordt met de gedachte dat ik niet aan de dwang denk (wat weer een dwang op zichzelf is natuurlijk). Ik snap gewoon niet waar dit vandaan komt en waarom het zo heftig is. Ik moet daarbij vermelden dat ik ook ADHD heb, dit zal zeker niet meehelpen.

Ik ben ten einde raad omdat dit mijn kwaliteit van leven ernstig benadeeld. Heeft u advies voor mij en kent of weet u nog behandelmethoden/klinieken die iets met mijn klachten kunnen doen?

rTMS bij dwangklachten

Geschreven door katrien@nedkad.nl op .

Ik ben 50 jaar en worstel al een jaar met heftige dwanggedachten, waarschijnlijk door rOCD en verlatingsangst. Medicatie (sertraline) helpt deels, maar ik heb nog veel klachten en bijwerkingen. Ik overweeg rTMS, maar twijfel door gemengde verhalen online. Wat is uw advies?

Medicatie bij OCD en Asperger

Geschreven door katrien@nedkad.nl op .

Onze volwassen dochter heeft al 20 jaar last van OCD en kreeg op jonge leeftijd de diagnose autisme (voorheen bekend als Asperger). Door haar ‘rigide denken’ was het voor haar altijd moeilijk om verbaal uit te leggen wat er precies aan de hand is, wat de zoektocht naar de juiste hulp en medicatie complex maakte. Enkele jaren geleden heeft ze ook een psychose doorgemaakt, waar ze moeilijk uitkwam en sindsdien soms last heeft van restwanen. Het onderscheid tussen dwanggedachten en psychotische verschijnselen is vaak lastig te maken.

Momenteel gebruikt ze sertraline (100 mg) en olanzapine (10 mg), maar de bijwerkingen – zoals verwardheid en vermoeidheid – zijn zwaar. Een eerdere verhoging van de sertraline naar 175 mg veroorzaakte incontinentieproblemen zonder effect op de dwanggedachten. Haar behandelaar overweegt nu om de olanzapine te verhogen naar 20 mg vanwege extreme huilbuien en depressieve klachten. Wij vragen ons echter af of het wisselen van antidepressiva, zoals naar duloxetine, fluoxetine of clomipramine, een betere optie zou zijn en of het zinvol is de dosis olanzapine te verlagen.

Daarnaast zijn we benieuwd of een DNA-onderzoek kan helpen bij het bepalen van geschikte medicatie, gezien de lange tijd dat sertraline zonder gewenst resultaat wordt gebruikt. Heeft het in dit geval nog zin om hiermee door te gaan? Wat zou u adviseren?

Prognose echt zo slecht?

Geschreven door katrien@nedkad.nl op .

Wanneer het gaat om OCD lees ik vaak dat het als een chronische aandoening wordt beschouwd. In dit artikel wordt het zelfs genoemd als een van de meest slopende stoornissen volgens de WHO (wat echter een gedateerde bron is).

Wat me echter verwart, is het volgende: zoals ook in dit artikel wordt aangegeven, bereikt slechts 50% van de mensen volledig herstel. Bij de overige 50% is er dan sprake van gedeeltelijk herstel of aanhoudende ernstige klachten. Maar is dat zo slecht? Dit betekent dat 1 op de 2 mensen volledig hersteld. Waarom wordt OCD dan over het algemeen als een chronische aandoening beschouwd?

Medicatie bij OCD

Geschreven door katrien@nedkad.nl op .

Ik ben vorig jaar gestart met het gebruiken van Clomipramine nadat mijn dwangklachten toenamen na de geboorte van mijn zoontje. Voor de start met Clomipramine ken ik ook periodes waarin ik geen last had van de dwang. Ook na de geboorte van mijn zoontje.

Inmiddels in een maand tijd afgebouwd met clomipramine voor mijn dwangstoornis (intrusies m.b.t. zoon en piekeren) van 75 tot 0 mg. De reden van afbouw is omdat ik ook mét clomipramine nog ‘nu en dan’ last had van periodes met dwang. Verder opbouw bleek niet mogelijk omdat ik dan veel last kreeg van bijwerkingen.

Inmiddels heb ik veel geleerd over dwang en handvatten gekregen hiermee om te gaan. Toch vind ik het afbouwen enorm spannend. Daarom een paar vragen:

Hoe snel na het afbouwen van clomipramine kan je een terugval krijgen? En kan je daar ook zelf uit komen? Of moet je dan opnieuw starten met medicijnen?

Kan iemand ook zonder medicijnen herstellen van ocd?

Ik ben bang dat ik het toch niet zonder medicijnen kan. Ook al had ik het gevoel dat de medicijnen niet echt hun werk deden. Ik ben bang dat ik nu door het staken van de medicatie weer last krijg van de klachten en er dan niet meer uit komt.

Is de reden om te starten met medicatie om het zenuwstelstel te kalmeren of om door die medicatie beter in staat te zijn behandeling te volgen? Want dat laatste lukt mij ook zonder medicijnen.

Welke medicatie kan mijn man helpen?

Geschreven door katrien@nedkad.nl op .

Mijn echtgenoot heeft al 2x escitalopram geprobeerd (maar is moeten stoppen door de bijwerkingen). Echter loopt de dwang zo uit de hand dat hij soms uren vastzit en ziet het leven op deze manier niet meer zitten. Hij gelooft ook niet in therapie, dus heeft ook geen ondersteuning. Ik weet niet meer wat te doen en kan enkel lijdzaam toezien. Is er geen medicatie die hem, op momenten dat het heel erg uit de hand loopt, even tot rust kan brengen?